Doorgaans is Tom Hiariej nogal ingetogen, rustig en relativerend, maar vraag hem naar zijn bevindingen van Australië en hij komt superlatieven tekort. Na een heel voetballeven bij FC Groningen koos hij doelbewust voor het buitenland. Afgelopen zomer tekende Hiariej (29) voor twee jaar bij Central Coast Mariners, en daar heeft hij dus nog geen seconde spijt van gehad.
Terwijl we ons in Nederland kleden op storm, natte sneeuw of een licht nachtvorstje loopt Tom Hiariej in zijn woonplaats Terrigal, gelegen aan de Pacific, in een shirt met korte mouwen. Dan beleef je het leven wel even wat anders, stelt de voetballer vast. “Kerst is bijvoorbeeld helemaal aan me voorbij gegaan. Wij hebben gevoetbald op Boxing Day. Het was op 26 december 30 graden. Dat is wel een aparte gewaarwording.”
Het zijn ervaringen die Hiariej koestert. “Het bevalt me hier super. Ik zit bij een goede club met prima mensen en het leven is hier heel lekker. Het kilmaat helpt daar ook goed aan mee. We wonen 50 meter van de zee aan een gezellig boulevardje. Terrigal is een leuke plaats, waar ook veel toeristen komen. Mijn vriendin heeft het ook heel goed naar haar zin, dat is natuurlijk hartstikke belangrijk. Ze heeft een baan, kent hier inmiddels veel mensen en voelt zich op haar plek.”
“De sfeer hier staat bij mij op nummer een. Het is allemaal wat relaxter dan in Nederland. De mensen zijn hier wat vriendelijker en opener dan bij ons. Op straat en in winkels word je gewoon aangesproken. Hoe is het met je, wat ga je doen vandaag? Nee, ik word hier niet vaak herkend, minder dan in Groningen, al viel het daar ook wel mee hoor. Ik hoor hier hooguit een keer in de week iemand zeggen: ‘Hey, Mariners’. Dat komt denk ik ook doordat voetbal hier niet de grootste sport is. Het komt hier op de vijfde, zesde plaats. Dat zie je ook wel terug bij onze wedstrijden. Er kunnen 20.000 man in het stadion, maar er zitten er zo’n vijf, zes duizend. Dat is me wel wat tegengevallen, al is de sfeer in het stadion prima.”
Tom Hiariej belandde in 1999 als 11-jarige bij FC Groningen. Hij hoorde van 2007 tot 2017 bij de eerste selectie, zij het dat hij tussendoor uitstapjes maakte naar Emmen en Cambuur. Hiariej heeft dus een fikse dosis ervaring in zijn bagage, net als Wout Brama (31), die afgelopen zomer ook de overstap maakte naar de Mariners. De twee treffen elkaar regelmatig, zowel in hun vrije tijd als – vanzelfsprekend – bij de club. Hun rol is duidelijk: ze moeten de doorgaans jongere collega’s de weg wijzen.
“Wout en ik zijn dragende spelers. Die rol gaat ons wel goed af. De jonge jongens accepteren dat ook. Wat dat betreft werkt het hier wat anders dan in Nederland. De jonge spelers moeten schoonmaken, tafels afruimen enzovoort. Ze moeten laten zien dat ze alles er voor over hebben om op het hoogste niveau te spelen. Ze klagen er niet over, doen alles met een big smile.”
“Qua trainen is het hier ook anders. We trainen vijf keer in de week en dat doen we ’s morgens om kwart voor acht, voor de warmte aan. Ik ben altijd rond elf uur weer thuis. De manier van trainen is ook anders dan bij ons. Veel fysiek, veel lopen. Nee, de trainer bespreekt de tactiek niet met ons, de routiniers. Hij roept ons wel eens bij zich voor kleine regeldingen, maar daar blijft het bij.”
De Autralische A League bestaat uit slechts tien teams. Dat is de reden dat er anderhalve competitie wordt gespeeld. Loting bepaalt welke teams een club twee keer thuis repectievelijk twee keer uit treft. Hiariej: “We moeten bijvoorbeeld twee keer naar Perth. Daar waren we niet zo blij mee, want dat is vijf uur vliegen. Dat is ook alweer een heel verschil met Nederland. Daar hadden Wout en ik het laatst nog over. In Nederland klagen we al als we één of twee uur met de bus moeten, maar hier zitten we alleen al anderhalf uur in de bus om bij het vliegveld te komen. Wij zijn bijna een hele dag onderweg voor een uitwedstrijd!”
De club van Hiariej behoort met de achtste plaats niet tot de hoogvliegers. “Mariners heeft de laatste drie seizoenen om de laatste plaatsen gespeeld. De fans zijn wat dat betreft niet verwend. Dat kun je ook wel merken: elk punt dat we halen wordt gevierd als een overwinning. We proberen nog bij de eerste zes te komen, dan doen we mee met de play offs. Degraderen kun je hier niet. Er zit wel een divisie onder die van ons, maar het gat is veel te groot.”
Het niveau van de A League is volgens Tom Hiariej vergelijkbaar met de onderkant van de middenmoot van de Nederlandse eredivisie. De middenvelder heeft er geen moeite mee dat hij wat dat betreft een stapje terug heeft gedaan. “Ik speel hier sowieso elke wedstrijd en ik word hier gewaardeerd. Dat is fijn om te merken. Alles is hier positiever, ook journalisten. Men kijkt hier liever naar wat goed gaat dan naar wat niet goed gaat. Dat vind ik mooi om te ervaren.”