NAC Breda promoveerde afgelopen zondag na twee jaar terug naar de Eredivisie. De ploeg van Stijn Vreven rekende in de nacompetitie af met FC Volendam en NEC. Aanvoerder Robbie Haemhouts (33) en de talentvolle verdediger Bart Meijers (20) blikken terug op hun seizoen en het volksfeest dat losbarste in Breda na de promotie, waar door spelers en supporters naar werd gesnakt. “Het was een seizoen met ups en downs, maar deze club hoort thuis op het hoogste niveau.”
Aanvoerder bij gedroomde terugkeer in Breda
De in het Belgische Brasschaat geboren middenvelder Robbie Haemhouts (33) werd al op jonge leeftijd ontdekt door NAC, toen hij speelde voor de Belgische amateurclub Zwarte Leeuw. Hij debuteerde in 2001, maar kwam in drie seizoenen niet verder dan vijf invalbeurten. Haemhouts liet Breda achter zich en speelde voor FC Den Bosch, FC Emmen, FC Omniworld, Helmond Sport in de eerste divisie. Van 2011 tot 2016 speelde Haemhouts voor Willem II, maar vorig jaar keerde hij terug naar de club waar het voor de linkspoot allemaal begon: NAC. “Ik was in het begin wel benieuwd hoe de supporters op mijn komst zouden reageren, want ik had toch vijf jaar bij de rivaal gespeeld. Maar vanaf het eerste moment was duidelijk dat ik me daarover geen zorgen hoefde te maken en dat ik volledige steun kreeg van de supporters. Onze fanatieke achterban heeft dit seizoen weer laten zien enorm belangrijk te zijn voor de club. Zij hebben echt een grote rol gespeeld in dit succes,” zegt Haemhouts, die bij zijn terugkeer in Breda direct tot aanvoerder gebombardeerd werd. “Dat was voor mij best wel een verrassing, maar aan de andere kant was ik de enige dertiger in de selectie, dus moest ik mijn verantwoordelijkheid grijpen. Ik was nog nooit aanvoerder geweest, dus had even tijd nodig om in die rol te groeien. Bovendien hadden we een selectie met 22 nieuwe spelers, met veel jonge spelers en veel nationaliteiten. Het was dan ook een seizoen met veel ups en downs. Misschien wel meer downs dan ups, als we eerlijk zijn. Maar de laatste maanden wisten we dat we de nacompetitie in zouden gaan en dat we er dan moesten staan. Dat leefde heel erg bij iedereen binnen de club,” zegt Haemhouts, die dit seizoen vijf keer scoorde in 27 duels.
“Aan het eind van het seizoen raakte ik alleen geblesseerd aan mijn achillespees. Niet eens een zware blessure, maar wel op een heel vervelend moment, zo vlak voor de nacompetitie. De duels tegen FC Volendam kon ik niet meedoen, maar die wonnen we gelukkig. In de beslissende duels tegen NEC zat ik weer bij de selectie, maar moest ik wel toekijken vanaf de bank. Dat was niet makkelijk, maar als aanvoerder en oudste speler heb ik de groep zoveel mogelijk proberen te helpen. Thuis wonnen we met 1-0 en de uitwedstrijd met 1-4. Dat hadden we eigenlijk niet durven dromen, maar iedereen steeg boven zichzelf uit en Cyriel Dessers deed het met 7 goals in 4 wedstrijden natuurlijk fantastisch. Daarna kon het feest in Breda losbarsten. Zondagavond werden we al door 10.000 supporters onthaald bij het stadion en maandag hadden we nog de huldiging op de Grote Markt in Breda, ook heel bijzonder. Wat mooier was? Op zondagavond was de emotie het mooiste, het puurst. Toen waren we allemaal ook nog iets frisser, haha.”
Verdediger uit eigen kweek grijpt kans
De in Etten-Leur geboren en getogen Bart Meijers (20) speelde eerst in de jeugdopleiding van RBC Roosendaal, maar verhuisde na het faillissement van die club in 2011 naar NAC Breda. Op 24 maart 2017 maakte hij zijn debuut in de hoofdmacht van NAC, in de met 1-0 gewonnen thuiswedstrijd tegen FC Volendam. “Een droom die in vervulling kwam. Ik was als klein jongetje al gek van NAC en heb heel vaak op de tribune gezeten, dus om dan voor het eerst zelf op dat veld te staan voor al die supporters is heel bijzonder.”
Met Meijers in het hart van de verdediging won NAC tien van de dertien wedstrijden, waaronder dus drie in de nacompetitie. “Het is allemaal heel snel gegaan, nu ik er zo op terugkijk. Vooral die nacompetitie ging het allemaal heel snel: vier wedstrijden in tien dagen. Dat viel niet mee, want ik had flink last van mijn enkel en die had niet genoeg tijd om te herstellen omdat de wedstrijden zo kort achter elkaar kwamen. De eerste drie wedstrijden ging het nog, maar in de uitwedstrijd bij NEC moest ik kort na rust toch opgeven. Mijn enkel was er helemaal doorheen. Ik ging eruit bij 1-1, maar kort daarna maakte Dessers de 1-2 en even later kreeg NEC nog een rode kaart. Toen kon ik wel iets rustiger gaan zitten en voelde ik dat het goed zou komen. Dat aftellen naar het eindsignaal was enorm bijzonder. Daar hadden we het allemaal voor gedaan als spelers en supporters.”
Voordat Meijers zich kon gaan storten in het feest, moest hij eerst nog wat zien te regelen. “Ik had op maandag eigenlijk al een operatie aan mijn schouder staan. Daar had ik al een jaar lang last van. Hij was in die tijd al drie keer uit de kom geschoten en er zat duidelijk iets niet goed. Maar ik wilde natuurlijk niet de huldiging op de Grote Markt missen, dus vroeg ik aan de clubarts of de operatie verzet kon worden. Die kon gelukkig nog naar woensdag worden verschoven, waardoor ik gewoon mee kon feesten. De terugkomst bij het stadion op zondagavond, waar 10.000 uitzinnige fans op ons stonden te wachten, was al waanzinnig. Daar kon je echt goed zien hoeveel supporters er waren. Op de Grote Markt was het uitzicht vanaf het bordes iets minder, maar dat feest was ook prachtig. Ik ben heel blij dat ik dat heb mee mogen maken, want ik ben zelf ook supporter van de club. NAC leeft echt in de hele regio, ook in alle dorpen om Breda heen. In Etten-Leur zijn de mensen ook helemaal gek van NAC.”
Woensdag moest Meijers dus onder het mes, om de problemen aan zijn schouder te verhelpen. “Er is een stukje bot uit mijn lichaam weggehaald en in mijn schouder geplaatst, om het daar steviger te maken. Best wel een zware ingreep en ik heb nu een paar dagen later nog steeds flink pijn, maar het moest gebeuren. Een operatie aan mijn enkel was gelukkig niet nodig. Dat moet over gaan me rust. Voorlopig doe ik het dus nog even rustig aan, al ga ik komende week nog wel even op vakantie. Daarna hoop ik weer bij de selectie aan te sluiten. Ik speelde dit seizoen nog met een amateurcontract, maar ga er vanuit dat mijn zaakwaarnemer en de club er binnenkort wel uitkomen. De Eredivisie in met mijn cluppie, dat is natuurlijk fantastisch.”
Nijholt geniet van volksfeest na vervelend seizoen
Gianluca Nijholt viert deze zomer gewoon vakantie in Nederland. “We verwachten over drie weken een dochter, dus daar wachten we nu geduldig op,” zegt de 27-jarige middenvelder. Tevens kan hij zijn eerste seizoen bij NAC rustig verwerken, want het werd een seizoen met ups en downs. Nijholt werd vorig jaar transfervrij overgenomen van VVV-Venlo en tekende in Breda een contract voor drie seizoenen. “Daar sprak ontzettend veel waardering uit en ik was trots om naar zo’n mooie club te gaan. Het begin was ook fantastisch. Ik scoorde bij mijn debuut, thuis tegen Jong FC Utrecht, en speelde de eerste weken veel. In november sloeg helaas het noodlot toe. Ik raakte geblesseerd aan mijn knie, waar uit foto’s bleek dat een stukje kraakbeenweefsel los zat. Dat moest met een operatie verwijderd worden, maar bij de eerste twee operaties konden ze niks vinden. Pas bij de derde keer lukte het, maar er zat wel steeds een aantal weken tussen de operaties. Ondertussen vloog het seizoen natuurlijk voorbij en kon ik niks doen, erg frustrerend. Uiteindelijk werd in maart duidelijk dat ik me echt op mijn herstel kon gaan richten en toen hebben we de nacompetitie ook meteen als doel gesteld. Ik ben enorm blij dat ik daarin nog drie van de vier wedstrijden heb kunnen spelen.”
Nijholt viel in tijdens beide duels tegen FC Volendam en thuis tegen NEC. “Daar sprak ontzettend veel waardering uit van de trainer. Ik was enorm blij dat ik in die fase nog heb mogen spelen, zodat ik toch mijn steentje heb kunnen bijdragen aan de promotie. Daarom heb ik ook zo kunnen genieten van het feest in Breda. Het was echt twee dagen lang een compleet gekkenhuis. We hadden daar stiekem wel op gehoopt, maar ik had niet verwacht dat de vreugde bij de supporters zo groot zou zijn. Nee, dat zal ik niet snel vergeten. NAC heeft mijn hart dit seizoen ook wel echt veroverd. Ik hoop dat we volgend seizoen ook weer kunnen verrassen in de Eredivisie. Ik ben erg blij om daar naar vijf jaar weer terug te zijn, al heb ik het bij Amkar Perm en VVV ook goed naar m’n zin gehad. Maar volgend seizoen weer wekelijks in grote en volle stadions spelen, daar kijk ik wel naar uit.”