Eén stapje terug om er twee vooruit te zetten. Met die gedachte besloot Thijs Dallinga afgelopen zomer een nieuwe weg in te slaan. Na zijn jaren bij FC Emmen en FC Groningen tekende de 21-jarige aanvaller voor drie seizoenen en een optiejaar bij Excelsior Rotterdam. Inmiddels prijkt zijn naam hoog op de topscorerslijst van de Keuken Kampioen Divisie, werd hij verkozen tot beste speler van de eerste periode en zit hij bij de voorselectie van Jong Oranje.
Het was een droom die uitkwam toen Thijs Dallinga na zijn opleidingsjaren bij FC Emmen in 2018 bij FC Groningen terecht kwam. De jonge spits uit Hellum was vastbesloten zijn vleugels uit te slaan bij de club waar hij als jongetje al op de tribune zat met vader en opa. Maar de overstap bleek toch meer voeten in aarde te hebben dan gedacht. Bij de Groninger beloften vond het talent moeizaam zijn draai. Toen trainer Danny Buijs hem uiteindelijk bij de eerste selectie haalde, begonnen blessures hem parten te spelen.
Een lang verhaal kort: FC Groningen werd niet wat Dallinga ervan had verwacht en gehoopt. Het bleef bij zes invalbeurten in het eerste. ,,Gelukkig heb ik nog wel mijn eredivisiedebuut kunnen maken”, blikt Dallinga terug. ,,Daar ben ik Danny Buijs dankbaar voor. Het waren geen gemakkelijke jaren. Het is een harde, maar ook een goede leerschool geweest. Misschien had ik op sommige momenten wat meer krediet mogen krijgen, maar ik moet de hand ook in eigen boezem steken Als ik er tijdens mijn eerste jaar in de beloften dertig in had geschoten, was het ongetwijfeld allemaal anders gelopen.”
Dallinga had ondanks alles een nieuw contract kunnen tekenen bij FC Groningen, maar het gevoel dat een nieuwe stap in zijn carrière het beste zou zijn voor hem, voerde de boventoon. Excelsior was meteen een van de eerste gegadigden. Toen Dallinga met zaakwaarnemer Edwin Olde Riekerink het eerste gesprek achter de rug had op Woudestein stond zijn besluit eigen al vast. Het gevoel was meteen goed.”
,,Excelsior heeft niet het hoogste budget van de eerste divisie, zoals De Graafschap, FC Volendam of FC Emmen, maar ik bespeurde wel echt een visie bij de club’’, vertelt Dallinga. ,,De spelers die gehaald worden, halen ze niet zomaar. Die voldoen aan een bepaald profiel. Er heerst ook rust. In elke laag weet iedereen wat hij of zij moet doen. Er is niet zo snel sprake van paniek, ook niet als we een keer verliezen. Het voelt heel goed. De verwachtingen zijn ook minder hoog gespannen, anders dan bij veel andere clubs. We doen op dit moment mee om de bovenste plekken in de eerste divisie, maar ik denk dat niemand ons op het lijstje had staan voorafgaand aan het seizoen. Dat geldt ook voor onszelf. Toen wij in juni aan de voorbereiding begonnen, was de selectie nog lang niet compleet.’’
Twaalf doelpunten staan er inmiddels achter zijn naam. Het heeft onder meer de ogen geopend van Jong Oranje-bondscoach Erwin van de Looi, die hem bij de voorselectie haalde voor de interlandperiode van november, als de Nederlandse beloften tegen Jong Bulgarije en Jong Gibraltar spelen.
,,Uiteindelijk heb ik natuurlijk wel de ambitie om terug te keren op het hoogste niveau, maar ik ben voornemens om me de komende jaren eerst verder te ontwikkelen bij Excelsior’’, vertelt de spits, die met vriendin Liz en Labradoodle Tommy zijn intrek heeft genomen in een fraai appartement in de jonge Rotterdamse woonwijk Nesselande. ,,Ik weet dat ik me op dit niveau kan laten zien. In de Keuken Kampioen Divisie krijg je net wat meer ruimte dan in de eredivisie, dat heb ik inmiddels wel gemerkt. Voor mij is het ideaal. Ik krijg de kans om wedstrijden te spelen en ben eindelijk ook echt goed fit. Dat is bij FC Groningen helaas lang niet altijd het geval geweest. De overstap pakt tot dusver heel goed uit. Eigenlijk precies zoals ik het voor ogen had.’’
Iemand die ook grote invloed heeft op de stijgende lijn die Dallinga momenteel te pakken heeft is Excelsior-trainer Marinus Dijkhuizen. De door de wol geverfde oud-spits van onder meer Cambuur, Excelsior, FC Utrecht en FC Emmen is lovend over de ontwikkeling van zijn pupil. Hij prijst de leergierigheid van de Groninger, die zelf ook merkt dat hij een completere spits aan het worden is. Doelpunten maken kon hij al, diepgaan en rennen leerde hij bij FC Groningen, maar bij Excelsior groeit hij ook als aanspeelpunt, als de man die een bal kan vasthouden om de rest van het elftal aan te laten sluiten.
Dallinga: ,,Naast de doelpunten fungeer ik bij Excelsior ook als rustpunt in de ploeg en als iemand die een balletje achter de verdediging kan leggen. Daar is vanaf het begin van de voorbereiding de nadruk op gelegd door Dijkhuizen. Ik ben nu meer een target, een aanspeelpunt geworden. Zo’n type spits was de trainer zelf vroeger ook, heeft hij mij verteld. Ik merk zelf dat ik nu moeilijker te verdedigen ben doordat ik meerdere aspecten van het spel steeds beter beheers. Ik mag bij Excelsior bovendien fouten maken. Die worden niet meteen afgestraft. Dat geeft me ook veel vertrouwen.’’
En FC Groningen? Is de club van zijn jeugd helemaal uit zijn hart verdwenen? Zeker niet. Misschien keert hij in de toekomst ooit terug in Euroborg. ,,Wie weet, wie weet’’, denkt Dallinga hardop. ,,Toen ik vroeger met mijn vader en opa bij de wedstrijden was, dacht ik altijd: hier wil ik spelen. Ik heb door corona helaas nog nooit voor het Groninger thuispubliek mogen voetballen. Dat zit nog wel in mijn achterhoofd. Misschien komt het nog. Later. Eerst maar eens over een langere periode bij Excelsior laten zien wat ik kan en wat ik in me heb. We zijn nog maar net begonnen.”